Vertaald uit het Chinees door Annelous Stiggelbout
Het Trage Vuur, 2009

‘Typisch een ICT-talent met één been in het graf.’ Dat is de hoofdpersoon van de novelle Kijken wat jullie dan zeggen. Gedesillusioneerd door zijn aanstelling bij een elektriciteitscentrale die al jarenlang in aanbouw is, wil hij zijn ontslag nemen. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan. De nagenoeg onzichtbare directie stelt zich weinig coulant op, maar de betrokken werknemer en zijn collega’s zijn ook niet van grillen gespeend. Zhu Wen, die het wanbeleid van het overheidsbedrijf bijna als een natuurverschijnsel neerzet, laat op wrang-komische manier zien hoe het leven immer verder gaat.

Op vergelijkbare wijze neemt hij in het verhaal Honderdtwintig mensen in het laatste licht van de schemering een kleine buurt onder de loep. Een kluitje bewoners, verzameld rond een kiosk, houdt zich onledig met kletspraat, plagerijtjes, drinken, mahjongen en seksgrappen. ‘Zo’n leven dat er dag na dag precies hetzelfde uitzag, wat betekende dat eigenlijk nog voor hem?’

Zhu Wen (1967) werd populair in de jaren negentig door verschillende verhalenbundels, waarin hij telkens met onderkoelde humor de onderbuik van de Chinese samenleving blootlegt. Aanvankelijk publiceerde hij alleen poëzie, later ook een roman; inmiddels is hij vooral als filmregisseur actief. Zijn films Seafood (2001) en South of the Clouds (2003) werden ook op buitenlandse festivals vertoond.

DE PERS OVER KIJKEN WAT JULLIE DAN ZEGGEN:

‘Twee zeer leesbare, interessante, hier en daar grappige, soms licht absurdistische verhalen over hoe het toe zou kunnen gaan in een nog niet afgebouwde elektriciteitscentrale en in een volkswijkje in China. De verhalen zelf hebben weinig specifiek Chinees’, en onderscheiden zich daardoor alleen al van het meeste wat uit China komt. De vertaling loopt zo gesmeerd dat de lezer wel eens nieuwsgierig wordt naar wat er in het origineel heeft kunnen staan.’ – Boekensalon.nl